Καλημέρα... παγωμένη αλλά αισιόδοξη...
φτιαγμένη για τα άτομα που αισθάνονται Εγγλέζοι και πίνουν τσάι καθώς σήμερα είναι η Παγκόσμια Μέρα Τσαγιού... μέρα για εκείνους που αλλού βρίσκονται αλλά αλλού θα ήθελαν να είναι...
είναι και η μέρα που το 1939 το "Όσα παίρνει ο άνεμος" έκανε πρεμιέρα σε κινηματογράφο της Ατλάντα
όταν το 1966 έκλεισε τα μάτια του ο Ντίσνεϊ
ή μια μέρα που αποχαιρέτισε τον κόσμο ο Γκλεν Μίλερ και για αυτό τον λόγο ακούμε in the mood και ειλικρινά πετάμε:
https://www.youtube.com/watch?v=_CI-0E_jses
επίσης μια μέρα που βλέπει το 1998 τον Άντριου Λόιντ Βέμπερ να αθωώνεται από τις κατηγορίες περί λογοκλοπής του τραγουδιού Phantom of the Opera
εεεε και τι περιμένατε, πως δεν θα το έβαζα;;; moi???
https://www.youtube.com/watch?v=-JaeBxYCI9k
και αντίθετα με τον Βέμπερ που αθωώθηκε ένας άλλος καταδικάστηκε και δη εις θάνατον... ήταν μερικά χρόνια πριν, ήταν το 1961, ήταν μια από τις σημαντικότερες δίκες παγκοσμίως...
Ήταν το τέλος της δίκης του Αδόλφου Άϊχμαν, του ανθρώπου που οργάνωσε την "Τελική Λύση", τη μεταφορά και την εκτέλεση εκατομμυρίων Εβραίων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πέραν του κατηγορητηρίου εντυπωσιακή ήταν και η ίδια η σύλληψή του καθώς και η δίκη του. Ο Άϊχμαν είχε διαφύγει στην Αργεντινή όπου είχε ξεκινήσει μια καινούρια ζωή με άλλο όνομα. Η Μοσάντ τον ανακάλυψε και επί μήνες μελετούσε κάθε κίνησή του μέχρι να επιβεβαιωθεί πως ήταν αυτός. Τον πρόδωσε η επέτειος του γάμου του! Αγόρασε λουλούδια για τη γυναίκα του. Οι πράκτορες δεν χρειάστηκαν άλλη επιβεβαίωση, τον συνέλαβαν και ουσιαστικά τον απήγαγαν. Η απαγωγή ήταν ένα άλλο ζήτημα που προέκυψε ανάμεσα στην Αργεντινή και το Ισραήλ... μια που το εβραϊκό κράτος έδρασε μέσα στα σύνορα ενός κυρόιαρχου κράτους.
Όσο για τη δίκη, ήταν μια από τις σημαντικότερες που έγιναν βάσει της Οικουμενικής Δικαιοδοσίας, δηλαδή της αρχής που επιτρέπει στα κράτη να δικάσουν κάποιον για ειδεχθή εγκλήματα Διεθνούς Δικαίου τα οποία τέλεσε σε άλλο κράτος ακόμη κι αν αυτός δεν έχει καμία σχέση με την εθνικότητα του θύτη, του θύματος ή του τόπου τέλεσης της πράξης. Η αιτιολογία της βασίζεται στη βαρύτητα των εγκλημάτων που επιτρέπει στη Δικαιοσύνη να ξεπερνά σύνορα. Προσοχή όμως τα εγκλήματα είναι τα πλέον σοβαρά: γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας...
αλλού πατώ κι αλλού βρίσκομαι δηλαδή...
καλή συνέχεια είπαμε;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου